بازار کریپتو منتظر اعلام موضع ممدانی شهردار جدید نیویورک است
انتخاب تاریخی و ریشه‌های اجتماعی
انتخاب زوهران مَمدانی (Zohran Mamdani) ، سیاستمدار ۳۴ ساله، سوسیال‌دموکرات و فرزند خانواده مهاجر اوگاندایی هندی، او را به عنوان ۱۱۱مین و نخستین شهردار مسلمان نیویورک در موقعیتی نمادین قرار داده است. او با کارزار کاملاً مردمی، اتکا به کمک‌های کوچک، حمایت چهره‌های مترقی و رأی بالاتر از ۵۰٪، رقبای سنگینی مثل اندرو کومو و کرتیس اسلیوا را کنار زد و به نماد یک چرخش جدی به سمت سیاست‌های عدالت‌محور در قلب سرمایه‌داری جهانی تبدیل شد
این پیروزی فقط عوض شدن یک نفر در ساختمان شهرداری نیست؛ پیام سیاسی‌اش این است که رای‌دهندگان نیویورک، زیر فشار تورم، اجاره، نابرابری و خستگی از الیت‌های قدیمی، حاضرند یک پروژه «چپ رادیکال شهری» را تست کنند. همین پیام، برای هر صنعتی که به فضای ریسک، مقررات و مهاجرت سرمایه حساس است ، از وال‌استریت گرفته تا صرافی‌های کریپتو ، سیگنال مهمی محسوب می‌شود.
موضع ممدانی نسبت به رمزارزها
تا این لحظه، ممدانی برخلاف اریک آدامز (شهردار قبلی که علناً پرو–کریپتو بود و حقوقش را با بیت‌کوین و اتریوم نمادین می‌گرفت)، موضع صریح و مستقیمی در حمایت یا مخالفت با رمزارزها اعلام نکرده است. همین «سکوت هدفمند» باعث شده بخش کریپتو او را نه یک متحد روشن، نه یک دشمن قطعی، بلکه یک ریسک ناشناخته ببیند. گزارش‌های تحلیلی از رسانه‌های کریپتویی و مالی تأکید می‌کنند که او اولویت را روی مسکن، حمل‌ونقل رایگان، حداقل دستمزد ۳۰ دلاری و مالیات بر ثروت گذاشته، نه روی Web3 و دارایی‌های دیجیتال.
در عین حال، همین برنامه‌ها برای افزایش بار مالی بر ثروتمندان و شرکت‌ها، از نگاه بخشی از صنعت کریپتو نگران‌کننده است؛ مخصوصاً برای صرافی‌ها، مارکت‌میکرها و فاندهایی که دفتر نیویورک را به‌عنوان هاب قوانین سخت ولی برند معتبر انتخاب کرده‌اند. تحلیل‌ها می‌گویند: اگر شهر به‌سمت «گران‌تر، پرمالیات‌تر و ضدسرمایه» حرکت کند، شرکت‌های کریپتویی‌ای که همین حالا بین نیویورک، میامی، آستین، لندن و دوبی جا‌به‌جا می‌شوند، راحت‌تر تصمیم به خروج می‌گیرند.
چالش‌ها و فرصت‌ها برای فضای کسب‌وکار، فین‌تک و کریپتو در نیویورک
واکنش اولیه وال‌استریت و بیزنس‌های بزرگ، ترکیبی از شوک، نگرانی و مذاکره اجباری است. گزارش‌های رویترز، فایننشال‌تایمز و بیزنس اینسایدر نشان می‌دهد بسیاری از مدیران مالی نگران‌اند که سیاست‌های پیشنهادی ممدانی ، مانند فریز اجاره، مالیات جدید بر میلیونرها، خدمات عمومی گسترده و نقش پررنگ‌تر دولت شهری ، حاشیه سود و جذابیت نیویورک را کاهش دهد. در مقابل، خود ممدانی و تیمش سیگنال داده‌اند که قصد دارند با بخش خصوصی وارد گفت‌وگو شوند تا شهر را فراری‌دهنده سرمایه جلوه ندهند
برای صنعت رمزارز، نقطه کلیدی این است که بخش مهمی از رگولاتوری کریپتو در نیویورک دست نهادهای ایالتی(مثل NYDFS و رژیم BitLicense) و فدرال است؛ شهردار مستقیماً BitLicense را تغییر نمی‌دهد، اما می‌تواند:
- با سیاست‌های شهری، هزینه حضور فیزیکی دفاتر کریپتو را بالا یا پایین ببرد؛
- روی جذب یا فراری دادن استارتاپ‌های بلاک‌چینی از طریق معافیت‌ها، فضاهای نوآوری یا برعکس، مقررات محلی سخت‌گیرانه اثر بگذارد؛
- از نفوذ سیاسی خود برای فشار به قانون‌گذاران ایالتی (در جهت سخت‌تر یا نرم‌تر شدن رویکرد به رمزارزها) استفاده کند.
همین جاست که کریپتو، حتی بدون یک «قانون مستقیم»، از تغییر فضای سیاسی ضربه می‌خورد یا بهره می‌برد.
اگر قرار باشد تغییری رخ دهد، کجا و چطور روی مارکت کریپتو تاثیر میگذارد؟
اگر ممدانی بخواهد عملاً روی حوزه رمزارز اثر بگذارد، محتمل‌ترین سناریو این است که او با همان منطق عدالت‌محور وارد موضوع شود؛ یعنی:
- افزایش فشار برای حمایت از سرمایه‌گذاران خرد و شفافیت پلتفرم‌ها
ممدانی احتمالاً سیاست‌هایی را دنبال خواهد کرد که از کاربران خرد در برابر ریسک‌های پنهان بازار رمزارز محافظت کند. این می‌تواند شامل سخت‌تر شدن فرآیندهای احراز هویت (KYC) و مبارزه با پول‌شویی (AML)، محدودسازی تبلیغات گمراه‌کننده توسط صرافی‌ها و الزام پلتفرم‌ها به اطلاع‌رسانی شفاف درباره ریسک معاملات اهرمی یا پروژه‌های پرریسک باشد. - بررسی وضع مالیات شهری بر درآمد فعالان مالی و فین‌تک
با توجه به رویکرد عدالت‌محور او، یکی از سناریوهای محتمل، پیشنهاد مالیات محلی بر سود شرکت‌های مالی و تکنولوژیک است. این تصمیم، هرچند به‌صورت غیرمستقیم، می‌تواند شرکت‌های Web3، صندوق‌های سرمایه‌گذاری کریپتو و صرافی‌های مستقر در نیویورک را نیز تحت‌تأثیر قرار دهد. - حمایت از نوآوری در فین‌تک و بلاک‌چین با رویکرد خدمت عمومی
ممدانی ممکن است از فناوری بلاک‌چین نه صرفاً برای بازار سرمایه، بلکه برای حل مسائل شهری استفاده کند ، از شفاف‌سازی بودجه و نظارت بر هزینه‌های دولتی گرفته تا ایجاد سامانه‌های پرداخت شهری یا پروژه‌های مسکن اجتماعی مبتنی بر بلاک‌چین. چنین رویکردی می‌تواند نیویورک را به الگوی جدیدی از «کاربرد اجتماعی بلاک‌چین» تبدیل کند. - سناریوی منفی: مهاجرت شرکت‌های کریپتو از نیویورک به حوزه‌های کم‌مالیات‌تر
اگر سیاست‌های اقتصادی ممدانی بیش از حد ضدسرمایه‌دارانه تعبیر شوند ، مانند افزایش مالیات، محدودیت در سرمایه‌گذاری خصوصی یا کنترل شدید بر دارایی‌های دیجیتال ، ممکن است شرکت‌های کریپتویی تصمیم بگیرند دفاتر خود را به ایالت‌هایی با قوانین سبک‌تر و مالیات پایین‌تر منتقل کنند؛ مشابه روندی که پیش‌تر از نیویورک به میامی و آستین دیده شد.
در رابطه با مواردی مثل «محدودیت اینترنتی» یا سرکوب مستقیم تکنولوژی، تا الآن هیچ نشانه‌ای در مواضع او دیده نمی‌شود؛ بیشتر بحث، حول توزیع ثروت و کنترل بازار است تا سانسور تکنولوژیک. بنابراین اگر تغییری رخ دهد، احتمالاً در مالیات، مشوق‌های استقرار شرکت‌ها، سیاست‌های حمایتی از کاربر نهایی و پیام سیاسی به بازارهای مالی خودش را نشان می‌دهد، نه ممنوعیت ناگهانی بیت‌کوین یا بستن در صرافی‌ها.
منابع :
“NYC Turns Left, Crypto Turns Nervous: What Mamdani’s …“
“Zohran Mamdani’s Victory Signals Possible Changes for New York City Crypto Rules”