شبکه آزمایشی محلی است که توسعه دهندگان برای آزمایش شبکه هایی که ایجاد می کنند از آن استفاده خواهند کرد. این محیط ها معمولاً همانند شبکه های اصلی کار می کند. برای مثال اگر قرار است یک قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم توسط یک پروژه انجام شود، اول می توان آن را در تست نت اتریوم پیاده سازی کرد و پس از تایید نهایی آن را در شبکه اصلی بارگذاری کنند. در آخر لازم به ذکر است که توکن و یا کوین هایی که در تست نت برای آزمایش منتشر می شوند از کوین های اصلی متمایز هستند و هیچ ارزش واقعی ندارند.